دیداری از سرای سالمندان توحید گلمکان

چند روزی بیشتر به سال نو نمانده بود که یکی از دوستانم اطلاع داد که دو ساعت پس ار تحویل سال نو قرار است برای دیدار با سالمندان و حضور در جشنی به افتخار آنها شرکت کنیم اگر دوست دارید شما هم بیایید. خیلی خوشحال شدم و گفتم بله … حتما … چرا که نه؟

روز موعود فرا رسید و ساعت 4:30 عصر سوار بر مینی بوس شده و به سمت گلمکان حرکت کردیم. شب فرا رسیده بود که به آنجا رسیدیم و با استقبال گرم مسئولین مرکز مواجه شدیم. صدای موسیقی شادی به گوش می رسید. یک گروه موسیقی هم به افتخار آنها برای این جشن آمده بودند. سالمندان گرامی برای اینکه فضای شادی فراهم کنند و با شایستگی به مهمانان خوشآمد بگویند همراه با موسیقی می رقصیدند. خیلی دوست داشتنی بودند با اینکه خستگی از سر و رویشان می بارید و چند نفری حتی توانش را نداشتند و یکی دو نفری هم اعضای بدنشان کارایی لازم برای رقصیدن نداشت ولی بازهم برای شادی میهمانان و احترام به کسانی که در این مهمانی شرکت کرده بودند ادامه می دادند.